دویدم دویدم
روزی بود روزگاری بود، پشت خونه مون گودالی بود ، بچه موش ناله می کرد، فیل اومد برقصد ، افتاد و دندونش شکست ، گفتش : چه کنم ، چاره کنم ؟ رومو به دروازه کنم ، تی ،تی، تی ، تی -بع ، بع ، علف میخوای ؟ نه ، نه. گندم برشته - تختش نوشته : بابام براقی ، چشمم چراغی ، رفتم به باغی ، دیدم کلاغی ، سرش بریده ، خونش چکیده ، دُمش بریده ، گوشواره ها به گوشش، سنگی زدم به گوشش ، گوشواره ها بیفتاد ، ورداشتم و دویدم ، دویدم و دویدم . سر مویی رسیدم ... دویدم و دویدم به یک سؤال رسیدم کیه که توی دنیا ماهی می ده به دریا؟ برف و تگرگ می سازه درخت و برگ می سازه؟ به بلبلا آواز می ده به موش دم دراز ...
نویسنده :
زهره
12:33